Weer thuis van de 1e rEECur kuur

Zondag 7-2-2021 Marcella

Zoals gezegd nam ik donderdagochtend het stokje van Marnix over. Nog even samen koffie gedronken en de overdracht gedaan (we lijken wel zorgmedewerkers😄). Marnix vertrok daarna weer richting Smilde. Thomas voelde zich nog redelijk ok, was een klein beetje misselijk en had niet echt veel energie. Maar rond een uur of 2 kakte hij toch helemaal in en wilde alleen nog maar slapen. Heel vervelend dat er juist toen van alles nog moest gebeuren.

De nieuwe zak met chemo moest aangehangen worden, de naald van zijn PAC (poortkatheter) moest verwisseld worden (=eerst oude naald eruit, verdovingszalf erop, laten intrekken en na 20 minuten nieuwe naald erin). En de wondverpleegkundige kwam ook juist toen langs om de wond te bekijken en opnieuw te verbinden. We waren zo weer 1,5 uur verder, maar toen besloot Thomas dat er weer genoeg reuring aan zijn bed was geweest en viel weer in slaap. Dat moment heb ik even voor mezelf gepakt en ben even gaan hardlopen, even wat anders dan ziekenhuislucht inademen.

In verband met de voorspelde sneeuw werd er deze week alles aan gedaan om op zaterdagavond rond 21.00 uur naar huis te kunnen rijden. Hopelijk nog op tijd voordat de ellende op de wegen los zou barsten. De chemo loopt tot circa 12.00 uur in op zaterdag. Daarna moet hij eigenlijk nog 12 uur blijven voor hydratatie (spoelen met water), maar de laatste 3 uur mogen we zelf doen door Thomas minimaal 150ml per uur te laten drinken. Dat doen we graag natuurlijk, zodat hij zaterdagavond weer lekker in zijn eigen bed kan slapen.

Vrijdagochtend was Thomas weer een paar uur zoet met het volgen van online les, en had ik even tijd om wat te werken. Er werd nog bloed afgenomen om te checken op bijwerkingen van de chemo. Helaas kregen we ’s middags te horen dat de zouten in zijn bloed (kalium, magnesium en fosfaat) veel te laag waren. Dus kreeg (en krijgt) hij deze nu ook extra toegediend. Daarmee ontstond ook het risico dat Thomas toch nog langer in het ziekenhuis moest blijven als deze waarden zaterdag nog te laag zouden zijn.

Een domper dus, afwachten maar wat de bloeduitslag op zaterdag zou doen. Ernstig kaliumtekort kan leiden tot hartritmestoornissen, dus werd er à la minute ook besloten om een hartfilmpje te maken. Gelukkig kon dit gewoon op zijn kamer. Het verlossende woord kwam eigenlijk ’s avonds al nadat er bloed was afgenomen ter controle: De waarde van het kalium was al gestegen van 2.4 naar 3.7 (3,8 is de ondergrens) en het hartfilmpje zag er verder ook prima uit. Maar we mochten ons nog niet rijk rekenen, pas zaterdagmiddag zouden we het definitief horen. Thomas voelde zich de hele dag niet echt top en helaas kwam dat ’s avonds tot uiting; alles kwam eruit, inclusief de sonde….

Gelukkig is het inbrengen van de sonde tegenwoordig niet meer zo’n heel drama, maar leuk wordt het nooit. Zaterdagochtend werd er weer bloed afgenomen. De waarde van het kalium in zijn bloed was wel weer wat gezakt, om 16.00 uur werd er daarom weer bloed afgenomen en de uitslag daarvan zou uiteindelijk bepalend zijn of we dan zaterdagavond nog naar huis konden.

Thomas voelde zich zaterdag ook niet top, heeft veel geslapen en wilde verder niets. Had ik nog weer even tijd om wat te werken en voor een rondje hardlopen. Gelukkig was het bloed ’s middags goed genoeg en kregen we groen licht om ’s avonds nog terug naar huis te rijden. De verpleging heeft vervolgens alles in het werk gesteld zodat wij rond 20.30 uur in de auto zouden kunnen zitten. Voor het zover was besloot Thomas nog wel even om zijn maaginhoud, wéér inclusief sonde, eruit te gooien😕 .

Dus werd er nog snel weer een nieuwe sonde ingebracht, werd het infuus eruit gehaald, werd de PAC lijn met antibiotica afgekoppeld en doorgespoeld, en konden we om 20.45 uur dan eindelijk weer uit het PMC vertrekken richting huis. Gelukkig was het op de weg nog prima te doen en waren we om 22.30 uur weer thuis. Om 23.00 uur kwam de Thuiszorg nog om Thomas weer aan te sluiten aan de antibiotica.

Thomas heeft nu iedere dag nog een 5 tal medicijnen nodig, welke zijn misselijkheid, de bloedwaarden en de bacteriën in toom moeten houden. Die geven we verspreid over 4 momenten van de dag. En daar komt natuurlijk nog de wondzorg en de dagelijkse antiobioticawissel bij. We leven de komende tijd dus weer even ‘op schema’. Het kan gelukkig allemaal via de sonde gegeven worden en we blijven er vanuit gaan dat we het allemaal ergens voor doen.

Maar goed, nu lekker thuis bijkomen van deze kuur die hem uiteindelijk toch wel is tegengevallen.

PS: let op, strenge vorst!! : In de 3 Little Birds webshop kunt u de broodnodige vogeltaarten bestellen, en antivries is in Marcella’s wijnshop te krijgen. We moeten nog een stukje tot de 40.000 euro, help ons de winter door! 😃👍