Uit het dal. Morfine en jeuk.

Zaterdag 15-8-2020   Marcella & Marnix

Hallo volgers.
De nacht van dinsdag op woensdag was er nogal wat reuring aan het bed van Thomas. Ik heb hier niets van meegekregen en Thomas deed of hij sliep vertelde hij😊. ’s Nachts wordt hartslag, bloeddruk en temperatuur bijgehouden en ’s ochtends hoorden we dat hij koorts had gekregen.

Dat kan hij er natuurlijk niet bij hebben, het kan inhouden dat er ergens in zijn lichaam een infectie is. Daar is hij nu natuurlijk heel vatbaar voor en kan daar erg ziek van worden. Volgens de arts kan de oorzaak heel goed bij het aangetaste slijmvlies liggen. Verder had hij ook een hele lage bloeddruk.

Er werd bloed afgenomen om te controleren op infecties. Zijn HB was ook te laag (4) en dus werd er besloten dat hij die woensdag een bloedtransfusie zou krijgen. Tevens kreeg hij weer antibiotica en antischimmel medicatie. Ook was hij in één dag 2,5 kilo aangekomen; hij houdt dus vocht vast.

De pijn in zijn keel verminderde niet echt, en hij kreeg als bijwerking van de morfine erg veel jeuk over zijn hele lichaam. Het pijn team kwam daarom die woensdagochtend langs en er werd besloten dat hij in plaats van morfine een ander pijnmiddel krijgt, Piritramide, met een pompje zodat hij dat zelf kan reguleren.

Omdat hij vocht vasthoudt, moeten we nog steeds de vochtbalans nauwkeurig bijhouden, dus meten wat er in- en uitgaat. Eten en drinken gaat er niet in nu; woensdag dronk hij nog wel wat water, maar donderdag wilde hij helemaal niets.

De koorts was woensdag 39.2, maar ’s middags gelukkig al gezakt naar 38.4 en ’s avonds weer een mooie 37.6! En de hele dag niet meer overgegeven! Donderdag nam Marnix het stokje weer over. Zaterdag ga ik weer terug, zodat we in het weekend beiden bij hem zijn.

Gisteren, vrijdag, ging het al weer een stuk beter. We kregen bezoek van Sanne en Chris en we zijn weer van de kamer af geweest om met fysiotherapeut Peter te oefenen en te sporten. Hij had weer praatjes voor tien (onze belangrijkste graadmeter), maar ook koorts en overgeven blijven gelukkig achterwege.

De pijn in zijn keel begint te verdwijnen; hij heeft gisteren amper op de pomp knop gedrukt. Daarom besloot het pijn team om de dosering terug te schroeven. Hopelijk kan de pijn medicatie er binnenkort van af, dan mag hij ’s nachts ook van de monitor af.

De leukocyten zitten nog wel op hun dieptepunt  (0,1) en de arts gaf aan dat alles deze dagen nog op en neer kan gaan. Afwachten en duimen dus, maar so far so good!  Maandag wordt weer een nieuwe bloedtest afgenomen en dan gaan we hopelijk zien dat Thomas uit het diepe dal begint te klimmen.

Op naar maandag!👊