MRI scan en een opengezaagde gipsbroek

Donderdag 16-1-2020    Marnix

Hallo beste volgers.
Vandaag een ééndagsbezoek aan het Máxima Centrum in Utrecht. En best een drukke en belangrijke, want vandaag werd de laatste preoperatieve MRI scan gemaakt, moest het bloed worden gecontroleerd, moest de huid op infecties worden gecontroleerd en werden we voorgelicht over de anesthesie.

Allereerst om 10 uur gemeld bij de gipskamer om de gipsbroek over de gehele lengte door te zagen, zodat de orthopeed de broek ’s middags als een deksel kon lichten voor inspectie van de huid. Het been zelf zat nog in een kous, deze zou de orthopeed ’s middags zelf doorknippen. Voor nu werd het gipsdeksel weer met tape weer op z’n plek vastgezet, want om 11 uur werden we verwacht voor de MRI scan. Na de scan lekker geluncht, Thomas’ eetlust is gelukkig weer wat toegenomen.

Rond 13 uur meldden we ons bij de anesthesist, welke uitleg gaf over de procedure van verdoving voorafgaand aan de operatie. Deze bestaat uit verdoving via de poortkatheter en daarna mogelijk nog via een ruggenprik.
Daarna om 14 uur naar de behandelkamer van de orthopeed. Het lichten van het gipsdeksel was voor Thomas een spannend moment, hij zag op tegen de stank die er wellicht onder het gips vandaan zou komen.

Na het verwijderen van de tape werd de kous over de gehele lengte doorgeknipt en kon het gipsdeksel voorzichtig gelicht worden. Tot Thomas’ grote opluchting was er helemaal niets te ruiken 😀. En het vel zag er, op wat kleine plekjes na, prima uit volgens de orthopeed. Met de drukwonden affaires van de afgelopen periode nog in het achterhoofd was dit voor iedereen een opluchting!

Het was voor Thomas een vreemde ervaring om zijn been weer terug te zien, en ook een onwennige en angstige; hij schreeuwde het even uit van de pijn toen hij zijn knie wat te ver boog. Logisch want deze heeft bijna 5 maanden in één stand gestaan. Na wat draaien en buigen van het been constateerde de orthopeed dat de breuk weer geheeld leek.

Wat hem betreft zou Thomas ook zonder gipsbroek en met krukken naar huis kunnen, maar dat zag Thomas niet zitten. En wij eigenlijk ook niet. Onze hele routine thuis is gebaseerd op de gipsbroek, het zou voor die paar dagen thuis weer een angstig gemanoeuvreer worden met zo’n kwetsbaar been.

Dus rond half 3 weer terug naar de gipskamer, waar een nieuwe kous over het been werd getrokken en het gipsdeksel weer teruggeplaatst werd. Toen verdween ook de kwellende jeuk weer die op was komen zetten toen het gipsdeksel gelicht werd. Dit keer werd het met rode tape gefixeerd. Dat was opnieuw wennen, van een groen been naar een rood been😄.

Intussen kwam de oncoloog met de uitslagen van het bloed welke ’s ochtends uit de poortkatheter was afgenomen: Op de trombo’s na waren alle waarden prima. De trombo’s waren nog wat te laag en moeten maandag wel op peil zijn wil de operatie kunnen beginnen, maar deze kunnen altijd via een infuus extra toegevoegd worden mocht dat nodig zijn.

Dus samengevat staan alle lichten op groen om de operatie door te laten gaan. Toen we terugreden werden we nog gebeld door de orthopeed met de uitkomst van de MRI scan: De tumor was weer verder geslonken. Ook vernamen we dat de aangetaste lymfeklier in de lies in dezelfde operatie verwijderd gaat worden. Dus geen 2e operatie later. Met goede moed dus het weekend in, de blik gericht op maandag!

Tot dan allemaal 🙋‍♂️.