Kijkoperatie en biopsie

Vrijdag 19 maart 2021 Thomas

Beste volgers.
Na de PET/CT-scan van maandag werd bekend dat er geen uitzaaiingen waren en dat de operatie die voor donderdag gepland stond dus door kon gaan. We zouden ons donderdagochtend om half 8 moeten melden en dat zou betekenen dat we dan om half 6 al in de auto zouden moeten zitten. Omdat we dat wel heel vroeg vonden besloten mama en ik woensdagavond al richting IJsselstein te rijden om daar in een hotel te overnachten die de maatschappelijk werkster voor ons had uitgezocht en die korting geeft als je in het PMC ligt.

En zo meldden we ons donderdagochtend om half 8 in het PMC, de operatie stond om half 9 gepland en er stond daarvoor verder niks meer gepland. In de tussentijd kwam er nog wel een onderzoeksverpleegkundige langs die ons weer om toestemming vroeg om mee te doen aan de ITHER-studie, daarbij onderzoeken ze de kwaadaardige cellen om te kijken of er wat verandert op genetisch niveau, daarbij zou dan mogelijk een gerichte behandeling gegeven worden waarbij de kans van slagen groter is.

Daar deden we bij de biopsie van afgelopen december ook al aan mee en dus was de keuze deze keer zo gemaakt, en deden we weer mee. Uiteindelijk konden we om 8.50 uur richting de voorbereidingsruimte voor de OK en na een kwartier daar gewacht te hebben kon ik dan echt naar de operatiezaal en werd ik in slaap gebracht. Tijdens de operatie hebben ze 3 sneetjes in mijn onderbuik gemaakt, hebben ze lucht in mijn buik geblazen voor de kijkoperatie en hebben ze zoveel mogelijk fout weefsel weg gehaald. Doordat ze lucht in mijn buik hebben geblazen kreeg ik na de operatie last van mijn schouders, dat klinkt vreemd maar heeft een hele logische verklaring aangezien de lucht naar boven stijgt.

Toen ik weer terug was op de verpleegafdeling was papa ook aangekomen om mama af te lossen. Ik werd aangesloten op een morfinepomp die ik zelf kon bedienen door op een knopje te drukken, bij de operatie in januari 2020 kreeg ik die pomp ook en kreeg ik als reactie op de morfine last van heel veel jeuk en die kreeg ik donderdag helaas weer. Daarom werd besloten om de morfine te vervangen door Piritramide en werd besloten dat ik voortaan geen morfine meer zou krijgen omdat ik er helaas dus wel allergisch op reageer.

’s Avonds kwam de oncoloog ook nog langs, zij had nog geen uitslag van de operatie. Maar wel vertelde ze ons dat de kwaadaardige klieren op een andere plek zaten dan gedacht, we dachten dat de klieren tegen de darmwand aan zaten maar blijkbaar zitten ze juist tegen de buikwand aan. Ze kon niet vertellen of dit juist goed of slecht nieuws was maar het was wel opvallend, aangezien het op de scans dus leek alsof de klieren op een andere plek zaten. Omdat ze nog geen uitslag van de operatie had kon ze ook nog niets vertellen over een verder behandelplan, daar horen we uiterlijk komende donderdag wat over maar hopelijk al wat eerder.

Vrijdagochtend kwam de zaalarts langs die ons vertelde dat als alles zo zou blijven gaan, ik vandaag alweer naar huis zou mogen. Ik wou nog wel proberen zelf uit bed te komen, voor het eerst sinds de operatie, en met wat hulp van papa ging dat vrij goed. ’s Middags kwam de verpleegkundig specialist nog langs die vertelde dat ze nog wat bloed wouden afnemen om de elektrolieten in de gaten te houden. Nadat het bloed was afgenomen en we de medicijnen hadden konden we dan alweer naar huis! Ik heb nog last van pijn in de onderbuik maar dat zal de komende dagen steeds minder worden.

Groetjes van Thomas.