Hoe het allemaal begon

Mei 2019 t/m 24 aug 2019 Marnix & Marcella

Het verhaal van Thomas begint op een vrij onschuldige wijze. In het voorjaar van 2019 begint hij wat te klagen over pijn in z’n lies. We schenken er eerst niet veel aandacht aan,  pijntjes zijn normaal en meestal onschuldig. Maar de klachten houden aan en we besluiten naar de huisarts te gaan. 

De symptomen lijken erg op overbelasting en bovendien hebben we in mei tijdens een familieweekend een spelletje voetgolf gespeeld, waarbij je een bal zo hard mogelijk moet wegtrappen. Een oorzaak leek daarmee ook gevonden te zijn.

Ondanks relatieve rust bleef de klacht bestaan. Daarom maar weer een afspraak met de huisarts. Dit was in augustus. Voorafgaand aan de afspraak zijn we op vakantie gegaan, naar Frankrijk. Aan die vakantie heeft hij niet veel gehad, hij lag voornamelijk op bed, dat was het prettigst voor hem. Pijn was gelukkig te bestrijden met Ibuprofen en paracetamol. Op de eerste dag hebben we maar een paar krukken voor hem gehuurd,  want hij begon steeds meer mank te lopen.

Na de vakantie dus weer naar de huisarts. Om een aantal zaken uit te kunnen sluiten stelde die voor een foto te laten maken. Dit was op donderdagochtend, 22 augustus 2019. Dezelfde middag nog kreeg Marcella een telefoontje van de huisarts dat er een afwijking te zien was aan het bot bij de heup. Meer was nog niet bekend. Een ongemakkelijk gevoel bekroop ons, alhoewel het natuurlijk nog van alles kon zijn. Er werd een MRI scan gepland in het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen, de volgende dag om 14.00hr.

Die volgende dag had Thomas nog een lunch op de boerderij waar hij vakantiewerk deed, ter afsluiting van het seizoen. Om 13.00hr werd er nog een groepsfoto gemaakt, en zoals het gezonde pubers betaamt, ging dit gepaard met wat stoeierij. Hierbij kreeg hij een vrij onschuldige duw of trap tegen zijn heup en viel. Vanwege de pijn die hij toen had, heb ik hem opgehaald en heb Marcella opgepikt want hij moest om 14.00hr in het ziekenhuis zijn voor de MRI scan. Hem in- en uit de auto krijgen was zeer pijnlijk voor hem. Met de kennis van nu hadden we natuurlijk een ambulance moeten laten komen, maar op dat moment denk je nog niet aan ernstige dingen.

Vanwege de pijn eerst maar weer een foto gemaakt. Die verklaarde de pijn, de heup bleek gebroken. Pas op zondag werd de MRI scan gemaakt. Tijdens het gesprek met de orthopeed werd het bange vermoeden bewaarheid. De diagnose kon nog niet  definitief worden vastgesteld, maar op basis van de MRI was er zo goed als zeker sprake van kanker.  ‘Tot het tegendeel wordt bewezen‘, aldus de orthopeed.

Dit betekende dat hij moest worden overgebracht naar het Prinses Máxima Centrum in Utrecht, voor verdere diagnose en behandeling. Omdat het weekend was, kon hij daar pas zondagavond naar toe. Dit is het moment waarop we via WhatsApp een blog zijn gaan bijhouden om iedereen te kunnen informeren. In oktober 2019 is de blog verplaatst naar deze website.