Een unieke belevenis!! – Racing day

Zaterdag 14 mei 2022 door Marnix

Beste mederacers!
We kunnen vandaag best spreken van een unieke belevenis voor Thomas. Uniek in meerdere opzichten: We waren getuige van een zeer chaotische race door de regen die men in de Indy series bijna nooit meemaakt. In verband met onweer werd de race uitgesteld en zaten we in de motor home te wachten op nieuws. De vooruitzichten waren niet gunstig. Tijdens het wachten wist Evelien, Rinus’ moeder, nog een gesprekje met buurman en voormalig F1 coureur Romain Grosjean voor Thomas te regelen.

Gelukkig kwam van uitstel geen afstel en werd er om 15.30 uur gestart. Voor Rinus viel het kwartje helaas de verkeerde kant op. Bijna was hij niet gefinished door een crash maar hij kon uiteindelijk zijn weg toch vervolgen, om uiteindelijk teleurstellend als 23ste afgevlagd te worden.

De race werd gekenmerkt door een hele rits aan schuivers met bijbehorende gele vlaggen. Uiteindelijk eindigde de race dan ook achter de zoveelste safety car en werd coureur Colton Herta als eerste afgevlagd. We moesten weer terugdenken aan de eveneens unieke maar teleurstellend verlopen F1 race in Spa Francor Champs. Rinus’ vader Marijn had een dergelijk chaotisch verlopen race nog nooit meegemaakt. Maar goed, de wonden worden gelikt en de blik is nu gericht op de legendarische race die over twee weken op de oval baan van deze Indianapolis Motor Speedway wordt verreden, de legendarische Indy500. De potentie is er bij wagen en coureur dus we duimen alvast weer voor Rinus.

Maar voor Thomas was de race óók uniek omdat Marijn het voor elkaar had gekregen dat Thomas tijdens het spelen van het volkslied, vlak voor de race, naast Rinus op de startgrid mocht staan. Je moet dan je gezicht naar de vlag wenden en je wordt geacht serieus te kijken. Daar zag Thomas wat tegenop, want ‘juist als het niet mag kan ik mijn lachen niet inhouden’. Wetende dat op zo’n moment ook nog eens de camera’s op je gericht staan.

Maar het ging goed, tot het moment dat er een enorme miskleun tijdens het live gespeelde volkslied te horen was. Je zag Thomas verschieten en je zag hem op zijn lip bijten om niet in lachen uit te barsten 🤣🤣. De kwelling duurde daarna gelukkig niet lang meer, het racen kon beginnen. Wij zijn daarna met zijn allen naar de VIP lounge naast de Pagoda gegaan, welke Arie Luyendyck voor ons geregeld had 👍. Van daaruit hebben we de race, zowel buiten als binnen, gevolgd.

Rond 19 uur stond onze taxichauffeur Mark weer op ons te wachten bij de ingang van het circuit. Voor Mark had ik nog iets leuks bedacht: Toen we ’s ochtends in de motor home zaten te wachten op de dingen die zouden komen, kwam ook Arie weer langs. Ik vroeg Arie of hij zijn handtekening op een papiertje wilde zetten met verwijzing naar Mark.

Daar was Arie natuurlijk niet de beroerdste voor en zo konden we Mark het papiertje met handtekening cadeau doen, inclusief een bewijsfoto waarop Arie de handtekening aan het zetten was. Toen we hem het papiertje gaven stond hij er versteld van: ‘Oh man, I should certainly put that in a frame‘ kraakte hij in zijn onvervalst platte Amerikaans accent. En hij kon er ook zijn collega chauffeurs de loef mee afsteken 😃.

Hoewel de race erop zit en de blik op de Indy500 wordt gericht, zit het programma er voor ons nog niet op. Morgen bezoeken we op de Motor Speedway nog het historisch museum, daar kwamen we de afgelopen twee dagen niet aan toe.

Tsja, in sportief opzicht was de dag, en eigenlijk het weekend, natuurlijk een domper voor Rinus en zijn familie, maar wij gaven aan dat het onze trip zeker niet heeft verpest. Thomas heeft iets unieks meegemaakt en daar kunnen we nog lang op teren. En daar zijn de van Kalmthouts, weten wij inmiddels wel, oprecht blij mee. En aan Rinus geeft onze dappere coureur Thomas nog graag zijn advies mee waar hij al bijna drie jaar zijn eigen battles mee wint…

….don’t worry about a thing, ‘cause every little thing is gonna be alright 🎶