Curaçao

Vrijdag 18 november 2022 door Marnix

Beste lezer.
Eind augustus brachten we onze lieve dochter Sanne naar Schiphol. De reis ging naar Curaçao, naar het Corendon Magrove Beach hotel, voor een 5 maanden durende stage voor de hogere Hotelschool in Den Haag.

Het was, zo kort na het overlijden van Thomas, een emotioneel afscheid, maar we waren blij voor Sanne dat ze na een uitstel van een paar jaar nu eindelijk kon gaan. En er zijn beroerdere plekken om stage te lopen 😄. Bovendien hadden we eerder al bedacht dat we haar met ons drieën in de herfstvakantie op zouden komen zoeken. Dan konden we ook alvast haar aanstaande 21e verjaardag in november vieren.

En 13 oktober was het zover. Na een overnachting in een hotel vlakbij Schiphol vertrokken Marcella, Robin en ik de volgende ochtend vroeg richting Willemstad. We werden op het vliegveld aldaar opgewacht door Sanne, waarna we met onze huurauto naar ons appartement reden. Dit appartement lag op een toplocatie op resort Boca Gentil, met een prachtig uitzicht over de zee. Eénmaal aangekomen kreeg Sanne alvast cadeau’s voor haar verjaardag. Robin had een mooi foto aandenken gemaakt, daar had ze lang aan gewerkt.

Het was een week goed toeven daar: Het eiland rondgereden en prachtige locaties bezocht, gesnorkeld, Sanne´s onderkomen natuurlijk bezocht en als gast een dagje op het strand en zwembad van het Corendon hotel doorgebracht, waar we natuurlijk door Sanne bediend werden 😁. Enfin, de foto’s en filmpjes kunnen het beter vertellen.

De resorts op het eiland zijn keurig, daarbuiten is het niet bepaald zoals we in Nederland gewend zijn. Het is rommelig, slechte wegen met soms enorme kuilen en in het verkeer gaat het er een stuk minder gedisciplineerd aan toe. We zijn blij dat we de huurauto heel gehouden hebben. Maar dit hebben we zeker niet als negatief ervaren, we vonden dit alles bij elkaar wel mooi om te beleven; de vibes van een Caribisch eiland.

Verder is het er altijd boven de 30 graden en erg vochtig. ’s Nachts blijft de thermometer steken rond 26 graden. Het hele jaar door. In deze periode begint het regenseizoen, dan kan het soms kort maar heftig tekeer gaan. Eén keer zo’n buitje gehad, we zaten gelukkig net in de auto.

Toen Marcella onze locatie op instagram had gezet, ontving ze even later een reactie van Evelien van Kalmthout, de moeder van Indycar coureur Rinus VeeKay. Want wat wil het stomme toeval: Ons appartement lag naast dat van hun, zij zouden een dag voor ons vertrek arriveren. De avond voor ons vertrek hebben we ze nog even ontmoet en hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om ze een fotoboek te overhandigen van ons Indycar avontuur in Indianapolis, toen we te gast bij ze waren.

Daarna met Sanne nog gedineerd bij El Gaucho, een restaurant op een mooie locatie vlak bij haar onderkomen. De volgende ochtend was het dan zover, de huurauto volgeladen waarna we, samen met Sanne, weer naar het vliegveld reden. Bijna hadden we een verstekeling meegenomen: Toen ik stond te tanken vloog opeens de deur open en gooide Robin één van haar schoenen naar buiten: Ze had iets bij haar teen gevoeld. Toen de schoen op straat belandde kwam er een kleine zwart/oranje hagedis uit kruipen 🤣. Waarschijnlijk dezelfde die we bij de ingang van ons appartement hadden zien zitten.

We kunnen terugkijken op een geslaagde vakantie, ondanks het dubbele gevoel dat we erbij hadden: Er was iemand prominent afwezig 😥. Maar we vinden het fijn dat we nu weten waar Sanne woont en werkt. En leeft, want geleeft wordt er daar ook natuurlijk, stage is soms bijzaak! 🍻 😄.

(Timelapse filmpjes door Robin)