Bloedarmoe troef!

Zaterdag 6 maart 2021 Marnix

Beste lezer.
Een korte update. Ondanks de dip waar Thomas zich nu in bevindt gaat het goed. Toch is de week met een valse start begonnen. Het begon al op maandagochtend, toen ik tot mijn grote schrik bemerkte dat Thomas zondagavond, toen we weer terug waren uit het Máxima, zijn laatste Mesna spuit niet had gekregen. Tussen alle andere spuiten die hij moest hebben was deze blijven liggen. Dat kan grote gevolgen hebben voor zijn blaas. Het Máxima direct gebeld en die raadden aan de spuit alsnog te geven en in de gaten te houden of Thomas pijn en bloed bij het plassen zou hebben. Dat bleek gelukkig niet het geval.

Thomas deed weer gewoon mee met de online lessen van school. Wel raakte hij bij de minst geringe inspanning uitgeput. Dinsdagochtend de trap af ging al bijna mis: Halverwege verdween de kracht uit zijn armen en benen en hij kon zich amper staande houden. Gelukkig hoorde ik hem roepen en kon hem uiteindelijk de trap af helpen.

’s Middags kwam Certe langs om bloed af te nemen en rond een uur of 4 kregen we de uitslag van het UMCG door: De Hb waarde was veel te laag. Een lage Hb heeft hij heel vaak na een kuur maar dan heeft hij er, op een bleek gelaat na, eigenlijk geen last van.

Dat was nu dus wel anders. Om 18 uur arriveerden we derhalve weer in het UMCG voor een bloedtransfusie. Thomas krijgt in zo’n geval 3 zakjes bloed, ieder zakje duurt ongeveer een uur om in te lopen. We hadden zelf al ingeschat dat we dan ongeveer om 23.00 uur klaar zouden zijn.

Voordat het donorbloed aangehangen wordt, wordt er eerst wat bloed afgenomen. Dit wordt in het lab gemengd met het donorbloed om te zien of er geen ongewenste reacties optreden. Na het aanhangen wordt de pomp de eerste 10 minuten op langzaam gezet om te zien of er wellicht toch een allergische reactie door het donorbloed optreedt. Tijdens het inlopen wordt continue zijn temperatuur gemeten. Toen het tweede zakje liep, bleek zijn temperatuur op te lopen. Toen deze 38,5 graden was, werd besloten de transfusie te stoppen. De zaalarts werd er bij geroepen en ging ‘met de achterwacht’ in conclaaf.

Men vermoedde dat de stijging een allergische reactie was, dus werd het 2e zakje verwijderd en werd een nieuwe zak bloed aangehangen. De onderbreking duurde inmiddels al zo’n anderhalf uur. Het was ondertussen al 23.00 uur voordat met deze zak bloed kon worden begonnen. Thomas’ temperatuur was gelukkig weer normaal en bleef dat ook bij deze nieuwe zak bloed. Helaas werd de transfusie na een tijdje weer stopgezet omdat de poortkatheter nu begon te lekken. Een straaltje bloed liep onder de pleister vandaan. Nadat de boel schoon was gepoetst werd de pomp weer langzaam opgevoerd en bleef het lekken gelukkig achterwege. De pomp liep nu echter wel langzamer en we zaten met argusogen naar de klok te kijken.

Uiteindelijk zat de transfusie er op, maar omdat het rondom de poortkatheter een smeerboeltje was geworden moest de naald nu wel worden vervangen en alles schoongemaakt worden. De lekkage bleek veroorzaakt doordat de naald niet goed bevestigd bleek. Het was inmiddels 02.15 uur en een verdovingspleister met Emla, zoals Thomas die altijd krijgt voor het prikken, zou weer een uur extra betekenen.

Thomas besloot daarom maar om het zonder die pleister te doen. In plaats daarvan werd nu wat zogenaamde ‘bananenspray’ opgespoten (zo genoemd vanwege de geur), maar die hielp niet echt. Na het reinigen en het plaatsen van de nieuwe naald waren we eindelijk klaar en was het inmiddels 2.45 uur. Uiteraard konden we ook blijven slapen, maar Thomas wilde graag in zijn eigen bed liggen dus die keuze was niet zo moeilijk. Om 3.30 uur lagen we eindelijk in bed. Iets later dan de geschatte 23.00 uur dus😏. Het mag duidelijk zijn dat Thomas de online les van 10 uur de volgende dag heeft laten schieten😄.

Woensdag was hij alweer een stuk beter te pas en tot onze grote verbazing wilde hij donderdag zelfs weer naar school! En zo geschiedde. Het is verbazingwekkend wat voor effect zo’n bloedtransfusie heeft. Chapeau voor alle bloeddonoren die zoiets mogelijk maken!

Ondanks de dip blijft koorts achterwege, en houdt de wond op zijn been zich gedeisd. En Thomas blijft dezelfde positieve Thomas zoals we hem kennen. Maar we blijven waakzaam natuurlijk, we weten maar al te goed dat het weer van het ene op het andere moment kan omslaan. Maandag melden we ons weer in het Máxima centrum voor beeldvormingsevaluatie, daarna zien we wel weer verder.

Prettige zondag alvast! 🙋‍♂️