A Day with the VeeKays

Zondag 15 mei 2022 door Marnix

Hi there followers!
Het race weekend is achter de rug en we kunnen terugkijken op een zeer geslaagde onderneming voor Thomas en ons. Helaas viel het sportieve resultaat tegen, maar, zo oreerde onze dappere filosoof tegen Rinus, ‘je hebt al je pech dit weekend al opgebruikt, dus moet de volgende race wel succesvol zijn’. Thomas kan zo het stokje van Rinus’ mentor Arie overnemen 😎.

Vanochtend hebben Marcella en ik nog een rondje gewandeld in het centrum met het idee om te gaan ontbijten, maar het is droevig gesteld met de horeca vinden wij. Een fatsoenlijke tent om even te ontbijten konden we niet vinden. Je moet de plekjes waarschijnlijk kennen. Uiteindelijk bij een Starbucks maar een kop koffie met muffin en bananencake gescoord. Er tegenover konden we genieten van een demonstratie over een actueel onderwerp in de US.

Ook in het hotel is de horeca bepaald niet hoogstaand. Prima hotel, maar het ontbijt bestaat uit een vijftal keuzes welke voorverwarmd en in een karton verpakt aangeleverd wordt. Anyway, luxeproblemen. De van Kalmthouts kennen de plekjes wel en hadden ons uitgenodigd om bij restaurant Rick’s Café Boatyard aan het Eagle Creek Reservoir te lunchen.

De lunch was erg gezellig, we hebben heel wat afgelachen. Daarna reed Rinus ons naar het Motor Speedway Museum binnen de Oval. Daar heeft Rinus zijn plaatsje in de geschiedenis van de Motor Speedway weten te verwerven en werden we door een trotse vader en zoon rondgeleid. Natuurlijk ook de enorme iconische Indy 500 winners beker bekeken, de Borg-Warner Trophy. Hierop is de beeltenis van iedere Indy 500 winnaar te vinden.

De beker mag je niet aanraken: Thomas heeft de beker aangeraakt 😁. De winnaars krijgen bij winst een kleine replica die ze mogen houden. Als Rinus de Indy 500 weet te winnen, komen ze persoonlijk met deze beker naar ons toe, beloofde Marijn. Waarvan akte, dat leg ik hier voor de zekerheid nog maar even vast 😄. Na het bezoek bracht Marijn ons terug naar het hotel, waarmee onze activiteiten erop zaten.

Toen we Rinus en zijn vader Marijn vorig jaar bij Wimpy en Ingrid ontmoetten had Marijn aangegeven dat hij zou proberen om ons in het nieuwe race seizoen als gast een Indycar race bij te laten wonen. Maar dat lag nog heel ver in het verschiet. We waren blij met de toezegging maar op dat moment leek het ons niet erg waarschijnlijk dat zo’n onderneming er dan nog in zou zitten.

Maar wat is er ondertussen ontzettend veel gebeurd, en wat zijn we ontzettend blij dat het na zo’n lange periode uiteindelijk toch gelukt is. Het ging echter niet vanzelfsprekend: Onze dank gaat uit naar de artsen en verpleegkundig personeel van het Prinses Máxima centrum en het UMCG, en de bloeddonoren, om Thomas in een zo’n goed mogelijke conditie te krijgen om de reis te kunnen maken ❤❤❤.

En naar Marcella’s werkgever die ons verplichtte om Business Class naar en van de US te reizen. En naar tante Ria die het thuishonk verdedigd en Robin gezelschap houdt. En naar alle sponsoren van de crowdfunding actie ❤❤❤.

En wat hebben we het ontzettend getroffen met de familie van Kalmthout en Arie Luyendyck die alles uit de kast hebben getrokken om Thomas een onvergetelijke ervaring te bezorgen ❤❤❤.

Thomas’ toestand is tot nu toe gelukkig goed gebleven, al waren het vermoeiende dagen voor hem. Morgen vliegen we weer naar de oude wereld om nog een weekje te kunnen nagenieten voordat we onze pijlen weer richten op onze volgende onderneming, de Alpe dHuZes. We gaan zien hoe dat afloopt, maar voor dit avontuur is het resultaat onmiskenbaar, een herinnering voor het leven: Mission accomplished 🏁!