4ever16

Woensdag 7 september 2022 door Marnix

Beste lezer.
“Hoe gaat het met jullie?“. Een oprechte en veelgestelde vraag. We ervaren nog steeds veel medeleven en dat doet ons goed natuurlijk. Het antwoord is dat het, op dit moment, eigenlijk wel goed gaat, ondanks het verdriet en gemis. We zijn uiteraard nog steeds veel ‘met Thomas bezig’, getuige de recente krantenartikelen en de recente Alp d’Huzes actie. Het geeft ons, zoals al eerder uitgelegd, positieve energie.

Op dit moment proberen we om, na de turbulente zomer, weer de aloude routine van werk, school en vrije tijd op te pakken. Een routine die ons drie jaar geleden plotseling ontviel. De vakantie is voorbij en de school is weer begonnen. Robin gaat nu voor het eerst naar de middelbare school. Voor mij voelt het echter ook een beetje als de deur dichtslaan: Weer over tot de orde van de dag en niet meer zeuren. Volkomen irrationeel natuurlijk, maar het gevoel is er nu eenmaal.

De komende tijd pak ik daarom beetje bij beetje de draad van het werk weer op. Laten we het maar afkicken van een heftige trip van drie jaar noemen 😄. Marcella is inmiddels ook weer langzaamaan begonnen met werk. Zij heeft het ‘deur dichtslaan’ gevoel wat minder. Volgens haar omdat zij de afgelopen jaren, in tegenstelling tot mijzelf, nog wel vaak op het werk is geweest.

Anyway, we zijn blij dat er tenminste een draad is om op te pakken. Ook Sanne vervolgt haar weg op de Hotelschool. Drie weken geleden brachten we haar naar Schiphol voor een stage van 5 maanden op Curaçao. Het werd uiteraard een emotioneel afscheid, maar we troostten ons met de gedachte dat we haar in oktober met ons drieën komen opzoeken🌴 .

Tja, en verder zien we wel wat de toekomst gaat brengen (onze kristallen bol is al een hele tijd stuk 😕). En wàt het brengt zullen we melden in onze nieuwe blog. Ging de website in eerst aanleg over hoe het met Thomas ging, nu zal het over onze toekomstige acties gaan, en over alles wat aan Thomas refereert uiteraard.
Dat zal natuurlijk een stuk minder frequent worden dan Thomas’ Dagboek, desalniettemin vinden we het fijn om te delen.

Als gezin gaan we verder met onze onvoorwaardelijke held en strijder Thomas als onze grote inspirator, met alles wat we doen. En waar herinneringen vervagen en wij en alles en iedereen om ons heen ouder wordt, blijft Thomas voor altijd in ons hart en gedachten, en voor altijd zestien. For ever sixteen. 4ever16 ❤.