2e week bestralingen. Kleine stapjes vooruit.

Zondag 22-3-2020     Marcella

Hallo volgers.
Week 2 van de bestralingen zit er alweer op! Zoals al eerder gezegd, gaan de chemo’s ook gewoon door. De 3e chemo zou dinsdag weer beginnen, maar helaas was het bloed niet goed genoeg, zo bleek na het bloed prikken van afgelopen maandag.

Donderdag weer bloed geprikt, en nu was het wel goed. Dus vrijdag na de bestraling in het UMC gelijk door voor de chemo in het PMC. Zaterdagochtend alweer naar huis. Thomas voelt zich op dit moment goed en heeft ook geen klachten van de bestralingen. We hopen maar dat dit ook zo blijft.

Thomas behoort helaas ook tot de risicogroep voor wat betreft het Corona virus, dus hebben wij allerlei maatregelen genomen. Zo werken Marnix en ik beide thuis, hebben wij een totale sociale ‘lock-down’ en rijden Marnix en ik zelf alleen nog dagelijks om beurten met Thomas naar Utrecht. Er hadden zich al een flink aantal vrijwilligers aangeboden om Thomas ook een keer naar Utrecht te brengen, maar helaas voor ons hebben we moeten besluiten hier geen gebruik van te maken. We moeten toch zoveel mogelijk doen om het risico op besmetting hier in huis tegen te gaan.

Thomas heeft nog een aantal keren deze week op de loopbrug in het PMC oefeningen gedaan, wij zien echt veel vooruitgang. Hij moet bij het traplopen nog wel ondersteund worden, maar kan tegenwoordig zelf uit bed komen en naar de douche lopen. Of zelf van de bank komen wat lopen, uiteraard met krukken. Voor hemzelf en ook voor ons een hele vooruitgang.

Het bed waar Thomas 6 maanden beneden in heeft geslapen is deze week opgehaald, we nemen als we naar het ziekenhuis gaan de rolstoel al niet meer mee. De huiskamer krijgt zijn oude gedaante weer wat terug. Sinds begin deze week lukt het hem om vanaf de parkeerplaats naar de wachtruimte van de bestraling te lopen. Fantastisch voor hemzelf en zeker ook voor ons om deze vorderingen te zien.

Wellicht was Thomas hierdoor iets te optimistisch vandaag. Hij wilde graag even op de spinningfiets zitten om te zien of hij kon trappen, maar dat was nog iets te hoog gegrepen. Bij het opstappen kreeg hij al zijn gewicht op zijn rechter enkel en dat was wat te veel van het goede; hij gilde het uit van de pijn. De enkel is natuurlijk ook een half jaar niet gebruikt. Dit nog maar even uitstellen dus, maar het hoort een beetje bij het proces: Uitproberen, met vallen en opstaan.

Marnix heeft gisteren de prothese 1 mm laten groeien. Dat was wel even spannend want hij wist niet zeker of hij wel in staat was om met de stethoscoop het motortje goed te kunnen horen zoemen. Dit bleek gelukkig wel het geval. We moeten dit nu 5 weekenden achtereen doen. Bij de volgende blog vertellen we hier iets meer over. 
Morgen week 3 van de bestraling, we gaan er weer tegenaan met de kop d’r veur!!

Wij wensen iedereen veel gezondheid en geduld, en zorg goed voor elkaar!